Ciepły, majowy wieczór, gdańska starówka i Polska Filharmonia Bałtycka. Takie zestawienie proponujemy Państwu na piątek, 30 maja 2014 roku. Pierwsza część koncertu o godzinie 19 w sali koncertowej na Ołowiance, część druga – darmowa – na estradzie letniej Filharmonii Bałtyckiej.
Usłyszeć będzie można dzieła francuskich klasyków, a także lżejszy, bardziej rozrywkowy repertuar – największe przeboje muzyki filmowej. Serdecznie zapraszamy na koncert plenerowy z cyklu PROMS w Gdańsku. Piątek 30 maja 2014 r, godzina 19:00.
W pierwszej części koncertu usłyszeć będzie można kompozycje, które wyszły spod ręki najwybitniejszych francuskich kompozytorów. Jednym z nich jest Georges Bizet , którego opera Carmen z 1875 roku stanowi dziś o jego kompozytorskiej sławie, jednocząc w sobie najistotniejsze cechy jego stylu: oryginalną inwencję melodyczną i rytmiczną, klarowność formy, barwność instrumentacji, dramatyzm oraz typowo francuski wdzięk. Na koncercie muzycy wykonają preludium do Aktu I, preludium do Aktu IV oraz Taniec cygański Carmen. Kolejnym wybitnym twórcą będzie tym razem Hiszpan – Pablo de Sarasate. Muzycy wykonają jego interpretację Zapateado, czyli tradycyjnej muzyki andaluzyjskiej.
Z kolei dzieło Maurice Ravela Ma Mèrel’Oye (Moja matka gęś) posiada w swojej historii wątek polski… Suita określona przez kompozytora jako „pięć utworów dziecięcych”, została pierwotnie napisana w fortepianowym układzie na cztery ręce dla wnuków polskiego rzeźbiarza, Cypriana Godebskiego, z których rodzicami łączyła Ravela bardzo bliska przyjaźń. W 1919 dzieło zostało ujęte w formę baletu z dodanymi czysto orkiestrowymi częściami. W tej postaci kompozycja nie odniosła jednak większego sukcesu, popularna stała się natomiast w formie orkiestrowej suity koncertowej. Nazwa utworu sięga pochodzeniem dawnej literatury francuskiej. Poszczególne części suity osnute są na fragmentach bajek różnych autorów i noszą tytuły nadane im przez Ravela.
Zgromadzeni melomani usłyszą także dwie kompozycje kolejnego Francuza – Camille Saint-Saensa. Będą to utwory Introduction at rondo capriccioso a także Taniec szkieletów (Dance macabre), który jest niewątpliwie najbardziej znanym dziełem patrona francuskiej szkoły konserwatywnej. Posługując się bardzo prostymi środkami muzycznymi, Saint-Saens stworzył plastyczną wizję tej upiornej sceny. Celom muzycznym opisowości służy rytmika, harmonia i barwy instrumentalne. Na zakończenie kojące Medytacje Julesa Masseneta. Wpływ na muzykę jego samego mieli Giuseppe Verdi i Ryszard Wagner, zaś wpływy muzyki Masseneta można odnaleźć w twórczości włoskich werystów, Ruggero Leoncavalla i Pietro Mascagniego.
Po tej muzycznej uczcie czas na przewietrzenie głów i umysłów – zapraszamy Państwa na część plenerową, gdzie w wykonaniu Orkiestry PFB pod kierownictwem Pawła Przytockiego zabrzmią największe przeboje muzyki filmowej. Znane wszystkim niezapomniane tematy z filmów: Gladiator, Patriota, Piraci z Karaibów, Titanic, Dumka, Dziecko Rosemary oraz Matrix (!). Przypominamy, że wstęp na drugą część koncertu na scenie letniej Filharmonii jest bezpłatny.
Bilety na I część koncertu dostępne są w cenach 10–45 zł. Wejściówki można zakupić w systemie sprzedaży on-line: www.filharmonia.gda.pl, przez platformę sprzedażową www.bilety24.pl oraz przez aplikacje mobilną na smartfonach. Szczegóły na: www.filharmonia.gda.pl oraz w kasach PFB (bilety@filharmonia.gda.pl, 58 320 62 62 lub 58 323 83 62).
FRANCUSKIE KOMPOZYCJE I PRZEBOJE MUZYKI FILMOWEJ. Proms w Gdańsku
Piątek, 30 maja 2014, godz. 19:00
Sala Koncertowa na Ołowiance
Paweł Przytocki dyrygent
Janusz Wawrowski skrzypce
Orkiestra Symfoniczna PFB
Krzysztof Dąbrowski prowadzenie
Część w Sali Koncertowej / program:
Georges BIZET
Preludium do 1 Aktu i do 4 Aktu Carmen
Pablo de SARASATE
Zapatedo
Maurice RAVEL
Ma Mèrel’Oye
Camille SAINT-SAËNS
Introduction at rondo capriccioso
Dance macabre
Georges BIZET
Taniec cygański Carmen (Wstęp do 1 Aktu)
Jules MASSENET
Medytacje
Paweł Przytocki
Paweł Przytocki urodził się w Krośnie. Ukończył studia w Akademii Muzycznej w Krakowie w 1985r. w klasie Dyrygentury prof. Jerzego Katlewicza. W latach 1986 –1987 był stypendystą Bachakademie Stuttgart, uczestnicząc w kursach mistrzowskich prof. Helmutha Rillinga.
Już od roku 1983 współpracował z Filharmonią Krakowską, a od 1987 z Teatrem Wielkim w Łodzi. Od 1988r. do 1991 r. był dyrygentem, a także dyrektorem artystycznym Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku.
W 1992 r. zadebiutował w Teatrze Wielkim w Warszawie. W latach 1995 do 1997 był dyrektorem artystycznym Filharmonii im. Artura Rubinsteina w Łodzi.
Przytocki współpracuje z większością orkiestr filharmonicznych w Polsce, a także z orkiestrami symfonicznymi i kameralnymi za granicą: m.i. z Budapest Concert Orchestra, Orchestra Sinfonika de Xalapa, Real Filharmonia de Galicia, Capella Istropolitana w Bratysławie, Neue Philharmonie Westfalen, Philharmonisches Staatsorchester Halle, Bilkent Symphony Orchestra w Ankarze, Filharmonia im.Janacka w Ostrawie, Filharmonia Słowacka w Bratysławie, Narodowa Orkiestra Symfoniaczna Ukrainy w Kijowie, Filharmonia Narodowa w Santiago, Filharmonia Narodowa w Zagrzebiu, New Haifa Symphony Orchestra,Buffalo Philharmonic Orchestra, Orquesta Filarmonica de Bogota, Jerusalem Symphony Orchestra. Przytocki występował z polskimi orkiestrami wielokrotnie w Niemczech, Austrii, Szwajcarii, Belgii, Holandii, Francji i Hiszpanii. Uczestniczy regularnie w międzynarodowych festiwalach muzycznych: Athens Festival/1987, Musikfest Stuttgart/1988, Flanders Festival /1989, La Chaise-Dieu Festival/ 1996, Kissinger Sommer/1998, Bratislava Musik Festival/1999, Augsburger Mozartsommer /2000, Prague Spring/2001,Wratislavia Cantans/2005.
Artysta występował również w wielu prestiżowych ośrodkach muzycznych Europy ,takich jak:Wiedeń (Musikverein), Berlin ( Konzerthaus), Bruksela (Palais des Beaux-Arts),Santiago (Teatro Municipal) Paryż (Théâtre du Châtelet), Hamburg (Musikhalle), oraz Bonn (Beethovenhalle).
Dokonał on również nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia i Telewizji oraz nagrań płytowych dla wytwórni DUX,Aurophon i Point Classics. Jego nagranie I Symfonii Rachmaninowa zostało wyróżnione przez amerykański magazyn muzyczny “La folia “(obok takich kreacji, jak V Symfonia Beethovena pod batutą Carlosa Kleibera oraz Appasionata 1960 Światosława Richtera) jako przykład rzadko spotykanej intensywności i zaangażowania w muzyce.
Od roku 2005 Przytocki jest dyrygentem Teatru Wielkiego Opery Narodowej w Warszawie.W sezonie 2005/2006 przygotował premierę „Spartakus” Chaczaturiana oraz prowadził spektakle „Oniegin” Czajkowskiego ,”Traviatę” Verdiego,a także „La Boheme” Pucciniego. W sezonie 2006/2007 dyrygował premierą baletu „Oniegin” w choreografii Johna Cranko.
W latach 2008- 2012 Paweł Przytocki był Dyrektorem Naczelnym i Artystycznym Filharmonii im.Karola Szymanowskiego w Krakowie.
Janusz Wawrowski
„Pan Janusz Wawrowski jest skrzypkiem o wyjątkowej wartości, który zasłużył sobie na wspaniałą karierę na scenie koncertowej”
Ida Haendel
Janusz Wawrowski to młody, wybitny artysta, nagrywający dla prestiżowej wytwórni Warner. Wyróżnia się mistrzowską umiejętnością łączenia najwyższej próby wirtuozerii z pięknem dźwięku i wyjątkowym sposobem prowadzenia frazy. Jest absolwentem Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina w klasie profesora Mirosława Ławrynowicza. Jego mistrzami byli również Yair Kless i Salvatore Accardo.
W 2012 roku Janusz Wawrowski podpisał kilkuletni kontrakt artystyczny z wytwórnią EMI (obecnie: Warner Music). Pierwszy efekt tej współpracy – album zatytułowany „Aurora”, ukazał się
w kwietniu 2013 roku, zbierając bardzo dobre recenzje w prasie polskiej i zagranicznej (m.in. Strings, Pizzicato, Huffington Post, The Strad) oraz nominację do nagrody Fryderyka 2014. Wkrótce ukaże się nowa, międzynarodowa edycja „Aurory” wydana pod szyldem Warner Classics.
Płyta prezentuje utwory Karola Szymanowskiego, Witolda Lutosławskiego, Maurice’a Ravela oraz Egène’a Ysaÿe’a w wykonaniu Janusza Wawrowskiego z towarzyszeniem José Gallardo – znakomitego niemieckiego pianisty argentyńskiego pochodzenia.
„Janusz Wawrowski udowadnia, że muzyki uważanej za trudną można słuchać z autentyczną przyjemnością.(…) „Aurora” rzeczywiście wciąga, album można polecić nawet tym, którzy z rezerwą podchodzą do XX-wiecznej muzyki″.
Jacek Marczyński, Rzeczpospolita
Już jako młody wirtuoz, skrzypek zachwycał publiczność i krytykę wykonywaniem wszystkich
24 Kaprysów Niccolò Paganiniego podczas jednego koncertu, co pozostaje umiejętnością rzadką w skali światowej, a w skali naszego kraju – unikalną. W 2007 roku, nakładem wytwórni CD Accord ukazało się nagranie tego cyklu, nominowane do Fryderyków 2008 i entuzjastycznie przyjęte przez prasę polską i zagraniczną, która podkreśla niezwykłą zdolność artysty do łączenia perfekcji technicznej z głębią artystycznego wyrazu:
„Wawrowski troskliwie i wiernie wydobywa ukrytą pod kaskadami nut myśl Paganiniego, zarówno w warstwie strukturalnej, jak i dramatycznej. Grając perfekcyjnie technicznie (…) jednocześnie wydobywa nieskończoną głębię i piękno tych miniatur”.
The Strings Magazine
„Wawrowski niemal 80 minut nieprzerwanie oczarowuje słuchacza atmosferą charyzmatycznej wirtuozerii”.
The Strad
Janusz Wawrowski jest laureatem licznych międzynarodowych konkursów skrzypcowych. Koncertował w Filharmonii Berlińskiej, Konserwatorium im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie, Victoria and Albert Museum w Londynie, De Doelen Concertgebouw w Rotterdamie, Tel Aviv Music Center, Teatro Teresa Carreῆo w Caracas i in. Gościł na wielu renomowanych festiwalach m.in.: na Festiwalu Chopin i Jego Europa, Salzburger Festspiele, Festspiele Mecklenburg-Vorpommern, Festiwalu Muzyki Polskiej, Festiwalu Prawykonań oraz Bebersee Festival. Jako solista występował ze wszystkimi renomowanymi orkiestrami w Polsce, w tym z Orkiestrą Filharmonii Narodowej, Orkiestrą Sinfonia Varsovia, Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia, Polską Orkiestrą Radiową i Orkiestrą Kameralną Polskiego Radia „Amadeus”, a także z orkiestrami czeskimi, ukraińskimi, Südwestdeutsche Philharmonie oraz Sinfόnica de la Juventud Venezolana Simόn Bolivar.
W swojej karierze artysta współpracował z wieloma wybitnymi dyrygentami, wśród których znaleźli się: Conrad van Alphen, Łukasz Borowicz, Gabriel Chmura, Mykola Diadiura, Agnieszka Duczmal, Arthur Fagen, Jacek Kaspszyk, Jerzy Maksymiuk, Tomáš Netopil, Vladimir Ponkin i Antoni Wit.
Istotnym polem działalności Janusza Wawrowskiego jest interpretacja i badania nad muzyką polską, którą stara się od wielu lat przybliżać publiczności. Odkrywanie zapomnianych utworów znakomitych rodzimych kompozytorów – chociażby Karola Lipińskiego, Zygmunta Noskowskiego, czy Mieczysława Karłowicza, przynosi radość i satysfakcję zarówno samemu Januszowi Wawrowskiemu, jak i jego słuchaczom. Z inicjatywy artysty powstały dwie organizacje muzyczne – Stowarzyszenie im. Mieczysława Karłowicza oraz Fundacja im. Zygmunta Noskowskiego, organizujące międzynarodowe festiwale. Jego działalność została wyróżniona udziałem w fotograficznym projekcie ukraińskiego artysty Stepana Rudika „Światowy wymiar kultury polskiej”, wśród grona takich wybitnych osobistości jak Krzysztof Penderecki, Wojciech Kilar, Zygmunt Krauze, Agnieszka Duczmal, Agnieszka Holland, Tomasz Stanko, Jerzy Pilch, Krystyna Janda, Stanisława Celińska, czy Jerzy Stuhr.
Mimo młodego wieku kariera Janusza Wawrowskiego rozwija się znakomicie. Na przestrzeni ostatnich kilku lat artysta dokonał licznych nagrań archiwalnych m.in. dla Polskiego Radia i Telewizji Polskiej. Współpracował także z Janem A. P. Kaczmarkiem nagrywając jego muzykę do filmów „Evening” (reż. Lajos Koltai) oraz „Get low” (reż. Aaron Schneider). W 2009 roku wraz z Orkiestrą Kameralną „Aukso” dokonał premierowego nagrania Koncertu skrzypcowego „Oneiros” Dariusza Przybylskiego. W 2013 roku polski kompozytor Tomasz J. Opałka zadedykował mu swój koncert skrzypcowy „L. A. Concerto”, który Janusz Wawrowski wykonał po raz pierwszy podczas Festiwalu Prawykonań w Katowicach wraz z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia pod dyrekcją Michała Klauzy.
Obecnie Janusz Wawrowski jest wykładowcą Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie, a także pomysłodawcą i Dyrektorem Artystycznym międzynarodowych festiwali promujących muzykę polską – „Muzyka na szczytach” (2009-2010) i „Muzyczne przestrzenie” (od 2011).
Janusz Wawrowski gra na współczesnym instrumencie wykonanym przez Wojciecha Topę.
Orkiestra Symfoniczna Polskiej Filharmonii Bałtyckiej im. Fryderyka Chopina w Gdańsku
Orkiestra Symfoniczna powstała wraz z Filharmonią w roku 1945. Obecnie filharmonicy gdańscy należą do grupy wiodących orkiestr w Polsce, a Polska Filharmonia Bałtycka w Gdańsku jest dynamicznym ośrodkiem muzycznym i miejscem znaczących wydarzeń o randze krajowej i międzynarodowej. Filharmonia Bałtycka gościła i współpracowała z wybitnymi światowymi zespołami, dyrygentami i solistami, takimi jak: Gewandhausorchester zu Leipzig, Orkiestra Symfoniczna Teatru Maryjskiego z Sankt Petersburga, Filharmonicy Moskiewscy, Bamberger Symphoniker, Orquesta Sinfonica de Madrid, Sinfonia Varsovia, The King’s Singers, Sir Neville Marriner, Walery Giergiew, Riccardo Chailly, Paavo Järvi, Jesús López Cobos, Jurij Simonov, Herbert Blomstedt, Maxim Vengerov, Roman Kofman, Krzysztof Penderecki, Marc Minkowski, Jerzy Semkow, Witold Rowicki, Jerzy Maksymiuk, Kazimierz Kord, Gabriel Chmura, Enoch von zu Gutenberg, Juozas Domarkas, Krystian Zimerman, Cyprien Katsaris, Nigel Kennedy, Shlomo Mintz, Arto Noras, Ivan Monighetti, Leonidas Kavakos, Konstanty Andrzej Kulka, Rafał Blechacz, Edward Auer, Piotr Paleczny, Ann Murray, Lucia Aliberti, Helen Bickers. Orkiestra Symfoniczna uczestniczyła w wielu krajowych i europejskich festiwalach muzycznych. Do znaczących wydarzeń artystycznych ostatnich lat można zaliczyć: 2005, Stocznia Gdańska, koncert Jeana-Michela Jarre’a z okazji 25-lecia powstania „Solidarności”; 2006, Stocznia Gdańska, rocznica Sierpnia ’80, prawykonanie kantaty Jana A.P. Kaczmarka „Kantata o wolności”; 2009, w ramach Festiwalu „Solidarity of Arts” wykonanie pod batutą Sir Neville’a Marrinera „War Requiem” B. Brittena. Orkiestra zarejestrowała wiele nagrań radiowych, telewizyjnych i płytowych CD/DVD. „War Requiem” Brittena (nagranie pod batutą Sir Nevilla Marrinera) otrzymała nominację do nagrody FRYDERYKA 2011. Ponadto nagrano VI Symfonię i koncert skrzypcowy Czajkowskiego pod batutą Maxima Vengerova, prawykonanie VIVO XXX Pawła Mykietyna (2010) oraz kantatę „Genesis” pod batutą Ernsta Van Tiela (2012).
