pokaz filmowy | koncert
Ernst van Tiel dyrygent
Paweł Kowalski fortepian
Orkiestra Symfoniczna PFB
Konrad Mielnik Prowadzenie
Polska Filharmonia Bałtycka, 7/11, piątek, godz. 19:00
Rok 2014, to rok w którym melomani na całym świecie; od Londynu po Chicago świętują setną rocznicę urodzin polskiego emigranta i jednego z czołowych kompozytorów, o którym pamięć próbowano przez lata wymazać z kart historii polskiej muzyki – Andrzeja Panufnika.
Jednym z ciekawszych muzycznych wydarzeń, zaplanowanych w ramach obchodów okrągłych urodzin kompozytora, będzie z pewnością projekcja filmu dokumentalnego pt. “Errata do biografii Andrzeja Panufnika”, w reżyserii Grzegorza Brauna. Film będzie można obejrzeć 7 listopada, o godz. 19:00 w Sali Koncertowej Polskiej Filharmonii Bałtyckiej. Po projekcji, ok. godz. 19:20 rozpocznie się koncert w wykonaniu pianisty Pawła Kowalskiego oraz orkiestry Polskiej Filharmonii Bałtyckiej pod batutą Dyrektora Artystycznego PFB – Ernst van Tiela.
Obok kompozycji Sinfonia Sacra (1963), artyści wykonają Koncert fortepianowy (1986) Andrzeja Panufnika. Solistą koncertu będzie Paweł Kowalski, jeden z pierwszych wykonawców Koncertu Fortepianowego, którego muzykalność, wrażliwość oraz doskonałość techniczną dostrzegł sam kompozytor podczas wykonania kompozycji na Festiwalu Warszawska Jesień w 1990 roku.
Na drugą część programu złożą się m.in. Wariacje na temat Paganiniego (1978) Witolda Lutosławskiego. Utwory te, przeznaczone były pierwotnie, podobnie, jak ponad 200 innych transkrypcji z okresu okupacji, na dwa fortepiany i wykonywane podczas wieczorów w warszawskich kawiarniach w duecie z Andrzejem Panufnikiem. Partia solowa powierzona zostanie Pawłowi Kowalskiemu.
Muzykę uzupełni pokaz materiałów archiwalnych, pochodzących także z prywatnych zbiorów, dotyczących życia i twórczości Andrzeja Panufnika.
Cały koncert zostanie zarejestrowany i wydany na płycie, która będzie dostępna dla słuchaczy, odwiedzających mury Filharmonii na Ołowiance.
PROJEKCJA FILMU| KONCERT SYMFONICZNY
Ernst van Tiel | Paweł Kowalski | Orkiestra Symfoniczna Polskiej Filharmonii Bałtyckiej
Andrzej Panufnik – „Koncert fortepianowy”|”Pieces for Orchestra – Melodia Jesienna”
Witold Lutosławski – „Wariacje na temat Paganiniego na fortepian i orkiestrę
19.00 | Polska Filharmonia Bałtycka | Sala Koncertowa na Ołowiance
Koncert poprzedzi projekcja filmu dokumentalnego Errata do biografii Andrzeja Panufnika w reżyserii Grzegorza Brauna.
Bilety: 58 320 62 62, 58 323 83 62, bilety@filharmonia.gda.pl. www.filharmonia.gda.pl
Andrzej Panufnik
Od najmłodszych lat wykazywał duże zainteresowanie muzyką i kompozycją, pierwsze lekcje fortepianu odbył dzięki swojej babci. Pomimo początkowych sprzeciwów ojca rozpoczął studia w Konserwatorium Warszawskim w klasie perkusji (po niezdanym egzaminie do klasy fortepianu), lecz szybko zmienił specjalizację na kompozycję i teorię muzyki.
Po skończeniu studiów z wyróżnieniem i w krótszym od przewidzianego czasie (1932-1936) kontynuował swoją muzyczną edukację u Feliksa Weingartnera (dyrygentura, 1938-1939) w Wiedeńskiej Akademii Muzycznej. Później spędził parę miesięcy w Paryżu i Londynie, gdzie studiował prywatnie i skomponował swoją pierwszą symfonię.
Okres wojenny
Podczas okupacji Warszawy przez Niemców w czasie II wojny światowej Panufnik zarobkował razem z innym wielkim polskim kompozytorem i swoim przyjacielem Witoldem Lutosławskim w duecie fortepianowym, grając w kawiarniach stolicy. W tym czasie koncerty Polaków i inne większe zgromadzenia ludności były zabronione przez okupanta. Pomimo wojny nie zaprzestał komponowania – powstały wtedy pieśni podziemia (m.in. Warszawskie dzieci, ciesząca się dużą popularnością), Uwertura tragiczna. Na czas powstania warszawskiego wraz z matką opuścił stolicę zostawiając tam wszystkie swoje partytury.
W 1954 r. Panufnik wyemigrował do Wielkiej Brytanii, buntując się przeciw warunkom, w jakich polscy kompozytorzy musieli pracować. Polski rząd uznał go za zdrajcę i w efekcie zakazał publikacji i wykonywania wszystkich jego dzieł. Pomimo iż przed wylotem był uznawany przez środowisko muzyczne oraz władze za jednego z najwybitniejszych kompozytorów i dyrygentów, po swoim wyjeździe stał się persona non grata aż do roku 1977. Jego prace powstawały na zamówienie takich sław jak Leopold Stokowski (Universal Prayer), Yehudi Menuhin (Koncert skrzypcowy), czy Mścisław Rostropowicz (Koncert wiolonczelowy) oraz orkiestr z Londynu, Bostonu i Monte Carlo. Panufnik nie wrócił do Polski aż do 1990 r. W 1991 r. został odznaczony przez królową Elżbietę II tytułem szlacheckim.
Źródło: Wikipedia.
Paweł Kowalski
Jest pierwszym po Krystianie Zimermanie wykonawcą Koncertu fortepianowego Witolda Lutosławskiego, który wykonał 13 kwietnia 1989 w Warszawie, pod dyrekcją kompozytora.
Koncertuje w Europie, USA, Kanadzie i Ameryce Południowej, m.in. następujących salach koncertowych: Salle Pleyel w Paryżu, Schauspielhaus w Berlinie, Konserwatorium w Brukseli, RadioKulturhaus w Wiedniu, Tonhalle w Zurychu, Estonia Concert Hall w Tallinnie oraz na festiwalach: BBC w Londynie, Europalia, Klavierfestival Ruhr, Carinthischer Sommer, Concentus Moravie, Musikfestwochen Meiringen, Musikwoche Braunwald, Bachtage Potsdam, na festiwalach chopinowskich w Dusznikach, Antoninie, Mariańskich Łaźniach i Gaming, na „Warszawskiej Jesieni”, Festiwalu w Łańcucie, Festiwalu „Kwartet Śląski i Jego Goście”, Festiwalu Mozartowskim w Warszawie i innych.
Koncertował z Sinfonią Varsovia pod dyrekcja Yehudi Menuhina, z okazji jubileuszu 10-lecia orkiestry (1994). Występuje z orkiestrami radiowymi w Berlinie, Oslo, Zagrzebiu, jak również z wieloma orkiestrami filharmonicznymi w Europie. Dokonał nagrań dla kilkunastu radiofonii, nagrał płyty kompaktowe z utworami Beethovena, Brahmsa, Chopina, Zarębskiego.
W 2004 roku był solistą w Koncercie fortepianowym Wojciecha Kilara z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w ramach projektu „Pociąg do Muzyki Kilara”. Z okazji rozszerzenia Unii Europejskiej, Paweł Kowalski uznany został przez francuski tygodnik Courrier International za jedną z czterech najciekawszych osobowości z Polski.
W 2005 r. był członkiem jury Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Hummla w Bratysławie.
W latach 2005-2008 koncertował m.in. z Orquesta Sinfonica de Chile w Santiago, Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia, Polską Orkiestrą Radiową, występował m.in. w Filharmonii Narodowej w Warszawie, Wielkiej Sali Tonhalle w Zurichu, Salon Dorado w Buenos Aires.
Źródło: Wikipedia.
Ernst van Tiel
Dyrektor Artystyczny Polskiej Filharmonii Bałtyckiej. Przez sześć sezonów był głównym dyrygent Amsterdamskiej Orkiestry Promenadowej. Koncertował wielokrotnie z Residentie Orchestra w Hadze, Arnhem Philharmonic Orchestra, Netherlands Philharmonic Orchestra, Brabant Orchestra. Przez ponad dwa lata był asystentem Maestro Walerego Giergiewa, szefa artystycznego Filharmonii w Rotterdamie.
Ernst van Tiel dyrygował prawie wszystkimi utworami repertuaru klasycznego, sławę przyniosły mu interpretacje w szczególności kompozycji XIX i XX wieku. Oprócz wielu orkiestr niemieckich i chińskich, prowadził Teatro Communale w Bolonii, Tampere Philharmonic Orchestra, Royal Flemish Philharmonic, Narodową Orkiestrę Belgijską. Z Orkiestrą Symfoniczną w Monte Carlo zadebiutował w roku 2004, a w 2007 wspólnie przedstawili oryginalną muzykę Sergiusza Prokofiewa do projekcji filmowej klasyki światowego kina „Aleksandra Newskiego” Sergieja Eisensteina.
W jego repertuarze istotną rolę odgrywają również opery: Carmen i Poławiacze pereł Georga Bizeta, Zamek Księcia Sinobrodego Beli Bartoka, Ernani Giuseppe Verdiego, Dydona i Eneasz Henry Purcella.
W 2011 roku nagrał razem z Brussels Philharmonic Orchestra Of Flanders muzykę Ludovica Bource do nagrodzonego Oscarami – m. in. za najlepszy film i najlepszą muzykę – filmu „Artysta” w reżyserii Michela Hazanaviciusa.
Orkiestra Symfoniczna PFB
Powstała w roku 1974 jako Gdańska Orkiestra Symfoniczna, aby już rok później stać sie Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Bałtyckiej. Założycielem i wieloletnim dyrektorem artystycznym orkiestrybył Zygmunt Rychert. Wspólna praca młodego dyrygenta i orkiestry w krótkim czasie znalazła uznanie wśród krytyków i melomanów nie tylko w Polsce. Artystyczną pieczę nad orkiestrą sprawowali: Zygmunt Rychert (1976-1981; 1998- 2003), Bogusław Madey (1981-1983), Jerzy Salwarowski (1983-1984 Konsultant ds. artystycznych), Wojciech Czepiel (1984-1986), Wojciech Rajski(1987-1989), Paweł Przytocki (1989-1991), Janusz Przybylski (1992-1993), Roman Perucki (1993-1998), Michał Nesterowicz (2004-2008), Kai Bumann (2008-2012), Ernst van Tiel (2012-). Do współpracy z orkiestrą Filharmonii Bałtyckiej zapraszano wielu znakomitych dyrygentów – wspomnieć należy interpretacje muzyczne pod batutą Witolda Rowickiego, Jerzego Maksymiuka, Kazimierza Korda, Krzysztofa Missony, Karola Teutscha, Jerzego Katlewicza, Andrzeja Markowskiego, Jerzego alwarowskiego, Wojciecha Michniewskiego, Tadeusza Wojciechowskiego, Tadeusza Strugały, Marka Pijarowskiego, José Mario Florencio, Mirosława Błaszczyka, Tomasza Bugaja, Kaia Bumanna, Franco Ferrary, Enocha von zu Gutenberga, Carlo Zecchi, Felixa Carrasco. Filharmonia Bałtycka gościła niejednokrotnie znakomitych artystów, w których gronie znaleźli się m.in. Ewa Pobłocka, Konstanty Andrzej Kulka, Krystian Zimerman, Krzysztof Jakowicz, Piotr Paleczny, Janusz Olejniczak, Leszek Możdżer, Piotr Pławner, Kaia Danczowska, Andrzej Bauer, Krzysztof Jabłoński, Bożena Harasimowicz, Leonard Andrzej Mróz, Jadwiga Rappé, Elżbieta Towarnicka, Vadim Brodski, Valery Oistrach, Edward Auer, Barbara Hendricks, Nigel Kennedy, Ann Murray, Lucia Aliberti i Helen Bickers. Filharmonicy Gdańscy wielokrotnie gościli na festiwalach w Polsce i Europie – Poznańska Wiosna, Wratislavia Cantans, Warszawska Jesień, Festiwal Muzyki Oratoryjnej w Danii, skandynawski festiwal „Nordteile” czy słynne „Aspekte” w Salzburgu. Zapraszani byli na liczne tournée koncertowe do Niemiec, Francji, Szwajcarii, Włoszech, do sal koncertowych Wiednia, Salzburga, Paryża, Berlina, Bremy, Frankfurtu, czy Leningradu. Podczas XI Music Biennale w Berlinie (1987) orkiestra Polskiej Filharmonii Bałtyckiej pod dyrekcją Wojciecha Michniewskiego, zdobyła Nagrodę Krytyki dla Najlepszej Orkiestry za wykonanie I Symfonii Krzysztofa Pendereckiego. W roku 1989 podczas europejskiego tournée wraz z chórem „Cecilien Verein” z Frankfurtu orkiestra koncertowała w Monachijskiej Filharmonii, Alte Oper we Frankfurcie i Concertgebouw w Amsterdamie. Rok 1991 to koncerty z Requiem Verdiego we Francji – Tours, Marsylia, w Szwajcarii – Zurich, Bazylea, Lozanna, Berno oraz koncerty we Włoszech ukoronowane występem dla papieża Jana Pawła II. W roku 1998 orkiestra reprezentowała Polskę podczas wystawy światowej EXPO w Lizbonie. Od kilku lat orkiestra Filharmonii Bałtyckiej tradycyjnie koncertuje w wielu miastach Niemiec, m.in. w Schleswigu, Bayreuth, Bremie i Berlinie. Orkiestra Symfoniczna Polskiej Filharmonii Bałtyckiej współpracowała z ośrodkami telewizyjnymi w Polsce i Niemczech. Dokonała licznych nagrań dla firm fonograficznych: Vivat (pierwsza płyta CD w Polsce), POLmusic, DUX. Polska Filharmonia Bałtycka i jej muzycy inicjują I współkreują wiele wydarzeń kulturalnych Gdańska i Wybrzeża. W 1000-lecie obchodów Miasta Gdańska w roku 1997 przygotowano wraz z innymi artystami gdańskimi oprawę muzyczną uroczystej Mszy Św. w Rzymie celebrowanej przez Ojca Świętego Jana Pawła II, inaugurującej obchody milenijne Gdańska. Podczas cyklu koncertów organizowanych wspólnie z Fundacją Polsko-Niemiecką „Milenijne Spotkania Muzyczne” obecni byli Prezydent Niemiec Roman Herzog i Prezydent RP Aleksander Kwaśniewski. W ramach obchodów 25-lecia Solidarności i Wydarzeń Sierpnia ’80 w Gdańsku Polska Filharmonia Bałtycka czynnie uczestniczyła w największych wydarzeniach artystycznych. Filharmonicy Gdańscy pod batutą Michała Nesterowicza wzięli udział w dwóch spektakularnych przedsięwzięciach – koncercie Jean Michela Jarre’a w Stoczni Gdańskiej zatytułowanym „Przestrzeń Wolności” (26.08.05) oraz światowym prawykonaniu „Kantaty o Wolności” Jana A.P. Kaczmarka na Placu Solidarności pod Pomnikiem Poległych Stoczniowców (31.08.05). W maju 2014 roku Orkiestra po raz pierwszy wybrała się na dwutygodniowe tournee po Chinach, gdzie na najważniejszych salach koncertowych wykonała 7 koncertów. Muzycy zagrali w wielkich i prestiżowych salach koncertowych m.in. w Shanghaj Oriental Art. Center, w Changsha Concert Hall , Nanjing Great Peoples Hall, a także w samym sercu Szanghaju na otwartej scenie, pod wieżą telewizyjną Pudong the Oriental Pearl TV Tower Square. Koncert ten zarejestrowała szanghajska telewizja; wyemitowany został 25 maja na kanale Channel of Fine Arts.
Sponsorzy:
Sponsor Strategiczny PFB
EDF Polska S.A.
Główny Sponsor PFB Mecenas Kultury
