Eurostat opublikował dane dotyczące różnych aspektów życia Europejczyków, które składają się na obraz ich szczęśliwości i jakości życia.
Jako 8 czynników wpływających na szczęście jednostki, Eurostat wziął pod uwagę:
- materialne warunki życia (dochód),
- zatrudnienie,
- zdrowie,
- wykształcenie,
- zabezpieczenie przed niespodziewanymi wydatkami,
- bezpieczeństwo fizyczne (prawdopodobieństwo bycia ofiarą przemocy fizycznej i zagrożenia życia),
- równouprawnienie kobiet i mężczyzn,
- stan środowiska oraz własną percepcję swojego szczęścia.
Wedle badań Eurostatu, Europa sama ocenia swoje szczęście na 7,1 w dziesięcio-stopniowej skali.
Podobnie, jak w innych badaniach Eurostatu, tak i w tym ujawnia się jasno zarysowany podział na wschód i zachód Europy, na nowe i stare państwa (choć te „nowe” niedługo będą świętowały dziesięciolecie obecności w UE) – z drobnymi wyjątkami.
Zaczynając od przewidywanej średniej długości życia, którą można traktować jako (uogólniony) wskaźniki zdrowia fizycznego społeczeństwa, widać wyraźną korelację między wysokością PKB a przewidywaną długością życia – ale również wpływ wydaje się mieć położenie geograficzne.
Jeżeli chodzi o samoocenę szczęśliwości, ocenianą przez respondentów poproszonych przez Eurostat o ocenę własnego poziomu szczęścia w skali od 1 (najmniej szczęśliwi) do 10 (najbardziej szczęśliwi), to nie wykazuje ona związków między szczęściem a pieniędzmi.
Trzy najbogatsze państwa w UE (pod względem PKB na głowę), czyli Luksemburg, Austria i Irlandia nie przodują w rankingu – mają poziom szczęścia na poziomie powyżej średniej, odpowiednio, 7,8, 7,7 i 7,4. Wyprzedziły je w rankingu państwa Skandynawii – Dania, Finlandia i Szwecja – z których każde oceniło swój poziom szczęścia powyżej 8.
Źródło oraz pełny raport: Eurostat, 19.03.2014
